Een Nieuwe Knie

Omdat ik er best wel veel vragen over heb gehad dacht ik laat ik er dan maar een blog over schrijven.

Het begon zo'n 2 maanden geleden. Ik liep hier best veel hard, en ging ook nog best vaak naar de gym, nou op een gegeven kreeg ik meer en meer last van mijn knieen. Omdat ik sinds ik mijn kruisband had gescheurd wel vaker last met mijn problemen had, herkende ik de symptonen van een instabiele knie natuurlijk gelijk. Eerst dacht ik nog dat het kwam door mijn schoenen, dus toen hadden Cindy en ik nieuwe hardloopschoenen gekocht, maar ik hield nog steeds last. Daardoor besloten we maar een afspraak te maken bij de dokter. Volgende dag konden we terecht voor een MRI, en die dag daarna vertelden ze me dat het er niet goed uitzag. Kruisband zag er niet goed uit, en waarschijnlijk veel littekenweefsel. Nou ja, toen hebben we een beetje rond gekeken en gevraagd voor een goede knie dokter, en die hadden we gevonden. Toen we ongeveer een week (volgens mij was het een week) later een afspraak met hem hadden (het was heel vroeg in de morgen) ging hij een beetje aan mijn knie voelen en alles en zei dat alles veel te los zat, dat iemand uit amerika er gelijk aan geopereerd zou worden, en dat hij niet snapte dat ik er na 4 jaar nog steeds mee rond liep. Hij ging er al half van uit dat ik de operatie wou en doordat ik vertelde dat ik aan atletiek deed, en dat ik zo snel mogelijk weer wou rennen zei hij dat hij mijn knie zou repareren met de hamstring methode. Ik vond het allemaal best. Daarna met zijn assistente een afspraak gemaakt voor de operatie. 7 januari. Dat leek toen nog best ver weg (iets minder dan 1.5 maand) Daarna alles geregeld met de verzekeringen (wat een gedoe..).

Toen kwam de beruchte dag dan eindelijk in zicht, ik was een week van te voren al best wel zenuwachtig. Ik dacht echt wat doe ik mezelf aan, waarom wil ik dit? En waarom wacht ik niet gewoon tot ik terug ben in Nederland?

Omdat het op de nacht van 6 tot 7 januari zou gaan sneeuwen en het erg zou gaan vriezen was mijn operatie verplaatst. Gelukkig maar 3 uur verplaatst. We moesten om 9.30 bij het ziekenhuis zijn, en ze zeiden dat mijn operatie om 11.30 zou zijn.
Precies om 9.30 waren we bij het ziekenhuis. Ik mocht na middernacht niet meer eten en drinken, maar ik had zo'n dorts. Maar goed, daar ongeveer een uur in de wachtkamer gewacht tot dat een nurse ons opkwam halen. Ik werd in een kamer gebracht en kreeg een soort van jurkje aan. Nou Cindy wou er bijna foto's van gaan maken, maar ik heb haar kunnen ompraten. Het zag er echt niet uit en het fijne was, ik mocht geen ondergoed aan. Ik was echt aan het trillen, zweten en ik had het echt ijskoud, waardoor ik een soort van deken over mij heen kreeg waar ze warme lucht in konden spuiten. Was echt geweldig =)=). Daarna kreeg ik nog een pil om rustig te worden. De nurse gaf mij dus de pil en een klein beetje water (je mocht dus eigenlijk geen water voor de operatie) Dus ik probeer de pil door te slikken, maar zoals altijd lukte het NIET. Dus ik had dankbaar gebruik gemaakt van al het water ^^. Dus ik vragen of ik ALSJEBLIEFT nog een beetje water mocht voor de pil, nou dat kon eigenlijk echt niet hoor. Nou ja toen toch maar een beetje meer water gekregen. Toen maar op de pil gekauwd (bah bah bah). Volgens mij werd ik toen wel iets rustiger. Ze gingen mij vertellen over een prik in je bovenbeen, iets onder je lies, die er voor zou zorgen dat ik na de operatie niet zo veel pijn zou hebben, of ik dat zou willen. Dus ik zat ze met grote ogen aan te kijken, HOE KUN JE DAT VRAGEN, natuurlijk wil ik dat niet. Nou ja geen idee hoe, maar ze hebben me om gepraat. Dus eerst kreeg ik mijn infuus (IV zoals ze het hier noemen). Eerst kreeg ik een elastiek om mijn arm en daarna moest ik mijn hand samen knijpen. Ik had echt totaal geen kracht in mijn hand waardoor de nurse niet echt een goede ader kon vinden. Uiteindelijk toch een goede gevonden, en toen kreeg ik dat infuus dus in mijn hand. Nou dat voelde alles behalve fijn, en ik zag die hele operatie allang niet meer zitten. Ik dacht echt, ik ga hier weg, bekijk het allemaal maar. Maar Cindy zei dat het infuus het ergste gedeelte was, en dat ik een nieuwe knie zou krijgen, en dat het allemaal reuze mee zou vallen!! Haha.
Daarna na ongeveer een half uur denk ik kwam de nurse met iemand anders terug die mij de prik tegen de pijn zou geven. Nou komt hij daar heel fijn binnen met 3 NAALDEN. Dus ik dacht ahum! Jullie hadden het niet over 3 naalden. Het kon ze niks schelen dat ik toen tegen begon te stribbelen want ik had al gezegd dat ik het wou (fijn..). Nou toen ging zo iemand bij mijn been voelen of hij mijn hartslag kon voelen, nou ik lag al helemaal in een deuk (gebeurd me wel vaker als ik zenuwachtig ben). Nou ja, toen moest ik stil blijven liggen, wat dus voor geen kanten lukte. Toen hij de eerste naald in mijn been had gespoten begon mijn been heel erg te trillen en gek te doen, en de nurse maar zeggen dat ik me toch echt stil moest houden. Nou ja EINDELIJK die 3 naalden in mijn been gekregen. Was echt NIET fijn. En toen deden ze ook van alles in mijn infuus, want ik wou recht overeind gaan zitten, maar ik was zo ontzettend duizelig, dus dat hadden we maar even niet gedaan. Ze zeiden dat mijn dokter nog bezig was met de operatie voor die van mij, en dat ik over een half uur aan de beurt was. Ze hadden iets van 3/4 uur vertraging. Nou ja, toen werd ik eindelijk opgehaald, en afscheid genomen van Cindy. Ik was nog steeds aan het shaken en alles, en werd in de OK gereden. Daar moest ik in een ander bed gaan liggen en kreeg ik speciale soort van harde platen naast mijn bed voor mijn armen, daarna herinner ik me niks meer. Tot dat ik wakker werd. Ik weet niet waarom maar toen ik een beetje bij bewustzijn aan het komen was, was ik aan het huilen. Ik was aan het trillen en shaken en de nurse maar zeggen dat ik diep moest ademhalen en dat het allemaal goed kwam. Nou ja toen (na voor mijn gevoel heel lang) kwam Cindy en hebben ze mij aangekleed en ben ik in een rolstoel gezet. Daarna hebben ze mij naar de auto gereden en ik heb echt totaal geen idee hoe ze me in de auto hebben gekregen, maar ik kan me herinneren dat Brittany en Sarah me naar de bank hebben gebracht. Daar kreeg ik allemaal pillen van Cindy en steeds viel ik weer in slaap. Dan werd ik weer wakker kreeg ik pillen en viel ik weer in slaap. Die nacht hebben Cindy en ik in Sarah haar bed geslapen want die is laag en erg groot. We zijn er s'nachts om 2 uur uitgegaan omdat ik best veel pijn had en toen een pil genomen. En ik sliep weer een paar uur! Nou ja zo ging het die hele dag door. Ik heb echt zo ontzettend veel geslapen! Echt heerlijk, haha.
Voor de rest weet ik niet meer precies wat ik allemaal gedaan heb. Ben nog een keer met Cindy en Les uit eten geweest. Nou ja echt iedereen is naar je aan het staren, haha! En ik had voordat we gingen eten een pijnpil genomen, dus ik was half aan het slapen in het restaurant. Beetje jammer dus. Ik heb nog best wel veel pijn gehad. Ik was echt constant aan de drugs (medicijnen) en kon niet echt veel zinnigs uitbrengen, maar het werd gelukkig beter met de dag. Daarna begon afgelopen maandag fysiotherapie. Toen zag ik mijn knie voor het eerst. Het zag er scheef, geel, groen en opgezwollen uit. Ik vond het echt heel lekker om te zien (niet dus). Nou we gingen gelijk proberen mijn knie te strekken en te buigen. Ik kon hem iets van tot 5 graden strekken en tot 62 graden buigen. Daarna paar oefeningen gedaan die ik ook thuis moest doen. Daarna afgelopen woendag weer naar de fysio geweest. En toen kon ik mijn knie plat leggen (au au au) en vlgs mij tot 82 graden buigen (ook au au au). Voor de rest was een spier niet helemaal wakker en werkte niet echt goed, waardoor ik een soort van electrische pulsen door heen krijg. Het lijkt een beetje hierop

http://www.rugshop.be/foto/toebehoren_massagetoestellen_1.jpg

Nou dat kan de de fysio dus lekker opvoeren en dat was echt alles behalve fijn. Ik moest als dat ding aan was (10 seconde aan 5 seconde uit) die bepaalde spier aanspannen. Nou ik dacht echt LAAT DIT OPHOUDEN. Aan het eind van elke fysio krijg ik ook datzelfde alleen dan best wel laag en dan veel ijs er over heen. Dat is gewoon om alles wakker te maken, te onspannen en zwelling te laten verminderen.

Vandaag ook weer fysio gehad. Ik kreeg weer diezelfde pulsen door mijn knieen. Alleen nu nog harder. Hij zei ja, ik moet het echt iets harder doen hoor, want die spier is gewoon niet lief aan het doen. Hij wou kijken of het niet te hard aan stond en ging het op zijn eigen arm ook uitproberen, ik moest echt heel hard laggen want zijn arm ging uitzich zelf bewegen echt super grappig. De fysio is grappig en aardig, dus dat is mooi! De eerste keer dat ik daar was zegt hij zo, ja de volgende keer dat je hier bent gaan we 3 miles lopen op de loopband, dus ik schrik me dood. Nou ja bleek het dus (natuurlijk) gewoon een grapje te zijn.
Voor de rest is het hier normaal dat de arts de fysio een soort van behandel plan geeft. Want mijn fysio zei dat het plan van mijn arts een stuk sneller ging dan dat van de meeste artsen. Ik dacht echt FIJN. Maar tot nu toe gaat het wel goed. De fysio zegt dat het ook steeds beter gaat en ik kan mijn knie ondertussen plat leggen en tot 90 graden buigen. Aankomende maandag gaan we naar de 100 toe.

Voor de rest ook nog mijn dokter gezien. Dat was woensdag. Hij zei dat alles er heel goed uitzag, maar het bleek dat hij wel iets van pinnen in mijn knie had gezet. Daar was ik het niet echt mee eens, maar hij zei dat dat geen enkel probleem is, en dat als het geen pijn doet de rest van mijn leven kan blijven zitten. Daar werden de plijsters van waar ze in mijn knie hebben gesneden er af gehaald. En had ik dus eindelijk mijn knie helemaal gezien. En mijn hechtingen zitten binnen in, super vaag XD! Daarna nieuwe plijsters en verband gekregen en ik had nu eindelijk toestemming om een douche te nemen!! Ze hadden tijdens de operatie nog iets van cardledge verwijderrd en ook mijn meniscus beter gemaakt, want die was een klein beetje ingescheurd, maar dat was gelukkig niet zo erg.

Over 2 weken zie ik mijn dokter weer, en ik ga elke week 3x naar de fysio. Dus dat gaat helemaal goed komen!

Voor de rest vandaag voor het eerst ook weer naar school geweest. Ben 3 uur geweest en best wel moe, het is toch wel anders als je op krukken loopt. Bij de fysio ook nog snel even geleerd hoe je de trap op en af moet lopen XD haha, ook wel handig. Morgen ga ik proberen de hele dag naar school te gaan. Ik weet niet of het gaat lukken, want ik ben nu al best wel moe van alleen die 3 uur. Maar ben toch wel bijna meer dan een week van school geweest en dan moet ik toch wel veel inhalen. Maar goed daarna is het weekend en kan ik weer even lekker uitrusten.

Ik ga nog even proberen om wat huiswerk te maken. En dan ga ik lekker een badje nemen en dan lekker VROEG slapen. En dan lekker bijna weekend. Hoe kan IK er nu al weer aan toe zijn?! Haha

fijn weekend
xoxo Anna.