All good things come to an end

Lieve allemaal,

Daar zit ik dan in Abu Dhabi, aan het wachten op mijn vlucht naar Amsterdam. Afgelopen 3 weken heb ik 2 weken de westcoast verkend en de laatste week verbleef ik in Melbourne.

Zoals ik in mijn vorige blog schreef, sliep ik in Perth bij een vriendinnetje, Annabel, die ik in Brisbane had leren kennen. Zij blijft 3 jaar in Perth en had nog geen woonruimte toen ze in Perth aankwam. Ze verbleef de eerste dagen dan ook in een apartementen complex tussen kingspark (bekendste park in Perth en een van de grootste van de wereld) en het centrum wat allebei max 3 min lopen was. Perfect dus. Het was die week dat ik daar was heel erg warm in Perth maar gelukkig hadden we de luxe van airconditioning (die je in de meeste hostels niet hebt).

Jammer genoeg moest Annabel overdag werken, maar s'avonds was altijd erg gezellig. Overdag heb ik me zelf dan ook vaak moeten vermaken (stiekem was het best wel fijn om wat alone-time te hebben). Ik heb me bezig gehouden met hardlopen, strand (cottesloe beach met amazing sunset), fremantel (stad ongeveer 20km van Perth vandaan, waar onwijs veel nederlandse geschiedenis is, omdat de Nederlanders de west coast als eerste hadden ontdekt (VOC) en Australië dan ook 'New Holland' noemden. Maar de nederlanders vonden Australie to much of nothing, waardoor de Engelsen hier uiteindelijk hebben gesetteld), stad verkennen, relaxen in kings park en last but not least mijn reis langs de west coast gepland. S'avonds met Annabel vaak naar het park, barbecuen en de laatste avond naar Perth festival waar een geweldige vuurwerk show was.

In Brisbane had ik een Duitse jongen, Fabius, leren kennen die mij een paar weken geleden een berichtje had gestuurd of ik plannen had om de west coast te bezoeken. Van het een kwam het ander en met onder andere hem heb ik de west coast gereisd.
Op een website had ik een Australische jongen, Tom, gevonden die Journalistiek studeerde en werkte als een soort freelance journalist en een lift aanbood voor 4 dagen voor waar we ook maar heen wilden. Op het zelfde moment had Fabius een ander Duits meisje, Cindy, op Facebook gevonden (internet is zo handig(!)) die ook langs de west coast wilde reizen. We hadden met z'n 4en afgesproken om ten zuiden van Perth te gaan reizen. Zo begon op zondag 7 februari onze reis. Omdat we allemaal lichtelijk problemen hadden met een jetlag (in Adelaide is het 2.5 uur later) vertrokken we vroeg in de morgen. Zo'n 1.5 uur onderweg besloten we te tanken en nadat we de tank vol hadden gegooid wilde de auto van Tom niet meer starten. Na 2 verschillende auto's te hebben gevraagd voor een jumpstart en van een andere auto iets van smeerolie(?) te hebben gebruikt stond de auto nog steeds op dezelfde plek. We hadden erg geluk dat de stiefvader van Tom een klusjesman is en zo aardig was om naar ons toe te komen rijden om te kijken of hij de auto kon fixen. Ondertussen was het al middag en bleek dat een van de wires (?) van de auto los zat die niet met de hand gerepareerd kon worden. Er zat dus niks anders op dan dat we terug werden gesleept naar Perth. Ondertussen in de auto hadden we onze telefoons tevoorschijn getoverd om een rental car te zoeken om alsnog onze reis door te kunnen laten gaan, maar omdat het zondag was en we nog geen pech genoeg hadden sloten alle rental cars om 14.00 uur of eerder, we waren rond die tijd nog niet in Perth.
De stiefvader en moeder van Tom waren zo aardig om ons aan te bieden om bij hun de nacht door te brengen. We hebben toen eerst de dag in Fremantel doorgebracht en zijn daarna naar Tom zijn huis gegaan. Ik had een eigen kamer (eerste in meer dan 1.5 maand) en ze hadden ook een huge swimmingpool, wat qua temperatuur meer een jacuzzi was dan een swimmingpool. De avond hebben we dan ook in het zwembad met bier doorgebracht wat toch nog een super afsluiting was van de dag.

Helaas kon Tom vanwege zijn auto toch niet meer met ons mee dus hebben we met zij 3en de volgende morgen een auto gehuurd om alsnog wat plaatsen ten zuiden van Perth te zien. Tom zijn ouders hadden een stuk land in Albany met een soort shack waar we zouden over nachten, maar desondanks dat Tom niet mee gingen mochten we daar alsnog overnachten. Hij had met google maps precies aangegeven waar de shack stond en nadat we precies op het punt stonden waar we zouden moeten zijn stonden we op iemand anders zijn land. Die vrouw heeft ons toen geholpen om uit te vinden (via een telefoongesprek met tom) waar we moesten zijn, maar helaas lukte het niet om het vinden. We hebben toen in een campground overnacht naast de zee wat ook niet heel vervelend was. Omdat je in het zuiden erg mooi de zonsopgang kan zien stond onze wekker om 4.50am, helaas was het te bewolkt en zijn we snel weer ons bedje in gedoken (ik sliep in de auto, toyota corolla hatch, wat niet echt comfortbabel was;-)). De volgende dag doorgereden naar Denmark en een winery, brewery, toffee factory en chocolat factory hebben bezocht, waar je overal gratis dingen kon proeven, echt geweldig. Ook hebben we een treetop walk gedaan, wat ook wel indrukwekkend was. Ik had een app gedownload van Australie, waar alle campgrounds opstaan, er zijn er altijd ook een paar gratis (vaak zonder wc en douche), dat hadden we dit keer dus ook gedaan. Op de kaart konden we precies zien waar het was, maar er was volgens de kaart geen weg die naar de campground toe leidde, 20 minuten over een dirtroad later (en een mega slang(!)) waren we dan toch op de campground aangekomen. Het was echt de vetste campground ever, er stond een shack waar je gratis in kon slapen (zo fijn om snachts je benen te kunnen strekken!!) en er was zelfs een wc. Die avond doorgebracht met een paar fransen, duitsers en engelse die die plek ook met de app hadden gevonden. Op woensdag doorgereden naar Margaret river voor een onwijs mooi strand en strandwandeling (en een douche!!). S'avonds waren we weer terug in Perth waar we een Franse jongen, Martin, hebben opgehaald om richting het noorden te reizen. Met spullen van 4 personen en een kleine auto, paste het maar net (achteruitkijk spiegel was niet meer bruikbaar). Toen ergens vlakbij Perth overnacht omdat het al donker was en rijden in het donker buiten de city erg gevaarlijk is ivm kangaroes.

Op donderdag (13/2) zijn we toen richting Cervantes gereden waar we een lake met stromatolites hebben gezien en naar de pinnacles zijn geweest, aan de ene kant is strand en aan de andere kant een onwijs gaaf national park. Hier hebben we ook de sunset gezien (sunsets in western australia zijn amazing).
Na de sunset moesten we nog een slaapplek zoeken, dus met de andere 3 geconcentreerd op de weg en ik vooral niet op de weg geconcentreerd (ik wilde niet weten wanneer en of we een kangaroo zouden aanrijden) roept een van de 3 "Omg I think you hit an enchilada" wat uiteindelijk om een echidna bleek te gaan, een soort egel en geen mexicaans eten ;-).

De volgende dag naar Geraldton geweest, een van de laatste grote cities. Daar de pink lake gezien die echt behoorlijk pink is en savonds daar overnacht.

Op zaterdag zijn we in Kalbarri geweest, met (serieus) duizenden vliegen en temperaturen rond de 45-50 graden kon ik me iets leukers voorstellen om te doen, maar niet iets mooiers. Je kon van uitzichtpunt naar uitzicht punt lopen, maar wij hebben alles gereden. Eerst vliegen van je afschudden, snel in de auto stappen, ramen van de auto open om vliegen weg te jagen, ramen dicht, airco op zijn aller koudst en hetzelfde bij het volgende uitzichtpunt en dat 7en keer. Gelukkig zijn de foto's onwijs mooi! Op heel veel plekken heb je geen drink water dus we hadden geluk dat we de dag daarvoor alles hadden gevuld want we hadden bijna alles gedronken (13 vd 15 liter).

Voor mij de laatste volle dag hadden we doorgebracht in Monkey Mia, waar we met dolfijnen hebben gezwommen, gebbqt op de camping en s'avonds onszelf hadden getrakteerd op pizza en bier. De volgende morgen nog een soort dolfijnen show gezien en Martin (franse jongen) was een van de gelukkige om de dolfijnen te mogen voeren. Daarna terug gereden naar de highway (zo'n 2 uur rijden) waar onze wegen splitsten omdat de andere nog meer tijd hadden voor de west coast. Ik heb ze op 17 februari verlaten voor een shareride die ik had gevonden terug naar Perth (wat nog heel lastig was). Ik ben met 2 zweedse jongens en 1 zweeds meisje mee gereden. Ik vertrok om 10.00 uur vanaf monkey mia en om 19.30 waren we terug in Perth (geen duisters dit keer maar gemiddelde snelheid nog steeds at least 140km/h).
Een van de zweedse jongens en het meisje vlogen die avond naar Melbourne en de andere zweedse jongen sliep in het huis van een van zijn ex collega's die op dat moment in Thailand zat. Hij vroeg of ik daar ook wilde slapen (met goedkeuring van zijn collega), een aanbod die ik natuurlijk niet afsloeg, een heerlijk 2 persoonsbed voor mij alleen na heel wat nachten in de auto.
De afgelopen 2 dagen heel veel olympische spelen gezien (op de huge flatscreen tv) en een beetje rondjes gereden en gelopen door Perth.
Het eten was wel weer heel goed. Omdat we op onze reis geen stove mee hadden genomen moesten we of blikvoer eten of barbecuen op openbare barbecues (echt een uitvinding!!!) maar we hadden ook geen coolbag dus dat was ook nog best lastig.

Als echte aussie doe je alles barefoot, wat ik dan ook grotendeels op de reis heb gedaan. Als je 3 dagen geen douche hebt maakt het toch niet meer uit hoe vies je bent ;-).

Op woensdag vloog ik toen om 16.45 naar Melbourne waar ik om 23.15 landde (3 uur tijdsverschil). De jongen waar ik eerder een dag mee had doorgebracht in Melbourne kwam me heel lief ophalen van de airport. Ik heb dan ook afgelopen week bij hem en zijn ouders in huis doorgebracht wat heel fijn was. Ik heb hele vette tours door Melbourne gehad, heerlijk uit eten geweest (Melbourne is daar de beste stad voor in heel Australie), naar de victoria market geweest (echt huge!!!) great ocean road gedaan en de 12 apostels gezien wat echt geweldig mooi was, een AFL (of footy op z'n melbournes) wedstrijd gezien, naar het strand geweest en australian slang geleerd.
De week is veeeel te snel voorbij gegaan en het afscheid nemen viel onwijs zwaar. Ik ben echt van dit land gaan houden en weet zeker dat ik vroeg of laat terug kom. Gelukkig heb ik in het vliegtuig naar hier wat kunnen slapen, dus ging de tijd wat sneller en hoefde ik niet teveel na te denken.

Om 2.00pm land ik op schiphol, bedankt voor het volgen van mijn blog en tot heel snel!!!

Veel liefs x
Anna